Kısaca, Orta Çağ Avrupa'sında derebeylerinin malı olan, onların topraklarında çalışan köylü kesim, daha sert bir tabirle köle sınıfıdır.
Ortaçağ'daki en alt sınıftır. Toprak sahibinden kiraladıkları arazide sadece kendi temel gereksinimlerini karşılamak üzere çalışırlardı. Eğer, serf evlenmek istiyorsa ya da iş değişimi yapacaksa sahibinden izin almalıydı.
Ayrıca BKZ.→Ortaçağ Avrupasında Sosyal Sınıflar Nelerdir?↴
Serfliğin, kölelikten en büyük farkı, serflerin para ile alınıp satılamaması gösterilebilir. Sadece toprak sahibi değiştiğinde doğal olarak toprak ile birlikte satılmış olurlardı. Fakat serf, efendisinin izni olmadan hiçbir yere gidemezdi. Toprağın sahibi olan derebeyi değiştiğinde, onlar da yeni derebeyinin emrine girerlerdi. Özgür köylü ise istediği bir yere gidebilirdi. Mal- mülk sahipliği düşünülemezdi. Özgür köylüler, senyöre vergisini verdiği müddetçe çocuklarına miras bırakabilir; istediği biçimde çalışabilirdi.
Derleyen: Ali ÇİMEN
Yorumlar
Yorum Gönder