Elviye-i Selase, ''Üç Liva'' anlamına gelir. Osmanlı Devleti döneminde; Kars, Ardahan ve Batum sancaklarının (liva) ortak adıydı. 1877-78 Osmanlı Rus Savaşı (93 Harbi) sonrası yapılan Berlin Anlaşması ile savaş tazminatı olarak Çarlık Rusyası'na bırakılan Elviye-i Selase, Brest-Litovsk Anlaşması (3 Mart 1918) ile yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. 30 Ekim 1918 Mondros Ateşkes Anlaşması nedeniyle Osmanlılar Elviye-i Selase'yi tekrardan terk etmek zorunda kaldılar. Bölgede bulunan yaklaşık bir buçuk milyona yakın Türk, yeniden esarette yaşamak zorunda bırakılmıştı. İşgale boyun eğmek istemeyen bölgedeki Türk halkı da teşkilatlanma yoluna gitti. Öyle ki Piroğlu Fahrettin Bey ve Kepenkçi Emin Ağa önderliğinde Kars'ta ''Kars İslam Şurası''; Emir Bey Ekberzade başkanlığında Iğdır merkez olmak üzere ''Araş Türk Hükümeti; Ömer Faik Bey başkanlığında Ahıska merkez olmak üzere ''Ahıska Hükümet-i Muvakkkatası'' kurul
Bilgi kuvvettir. Hz. Ali