Fatih Sultan Mehmet (Mehmet II.) döneminde açılan medrese; SAHN-I SEMÂN MEDRESELERİdir. Osmanlıca sözlük anlamı itibari ile Fâtih Câmiinin her iki tarafındaki kârgir ve kurşunlu sekiz medrese; ilmiyenin medrese öğretiminde bir derece anlamlarına gelmektedir. Sekiz bölümden oluşan medrese anlamını içermektedir. Bir diğer adıyla da Medaris-i Semaniyedir.
 |
| Sahn-ı Semân Medreseleri |
Sahn-ı Semân Medreseleri, Fatih döneminde Fatih Camiinin (1473-1470) her iki yanında sıralanmış vaziyette olan 8 adet medreseden ibaret ''yüksek ihtisas'' üniversitesidir. İstanbul'daki ilk Türk yüksek öğretim kurumu olarak kabul edilebilir. Bir avlunun etrafında planlanmıştır. Her bir medresede bir adet dershane-mescit, on dokuz adet odadan oluşmaktadır. Medresedeki hücreler, kare planlıdır. Her biri avluya kapı ile açılır. Odaların arka cephelerinde de altlı-üslü pencereleri vardır. Dershanenin üzeri kasnaklı kubbe ile örtülüdür. Dershane de yine kare biçiminde fakat diğer hücrelerden daha yüksek ve gösterişlidir.
Medresede okutulacak eserleri, Fatih, Ali Kuşçu, Molla Hüsrev, Vezir-i Azam Mahmut Paşa'nın seçtikleri rivayet edilmektedir. Medresede; Heyet (Astronomi), Hesap (Artimetik), Hendese (Geometri), Felsefe, Kelam, Fıkıh gibi dersler işlenmiştir. En önemli hocası dönemin ünlü bilginlerinden Ali Kuşçu'dur. Molla Hüsrev, Molla Lütfi, Şeyhülislam Ebussuûd Efendi, Köprülüzâde Fâzıl Ahmet Paşa, Şair Nedim gibi farklı dönemlerde görev almış bir çok müderris Sah-ı Semân Medresesinde dersler vermiştir.
Derleyen: Ali ÇİMEN
KAYNAKÇA:
→Ferit DEVELLİOĞLU, Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Aydın Kitabevi yayınları, Ankara, 2005, sayfa 912.
→Fatih Külliyesi Medreseleri için BKZ.↴
Yorumlar
Yorum Gönder