XIX. yüzyılın başlarında Fransa ve Fransa'nın üzerinde egemenlik kurduğu Avrupa ülkelerinin Fransa'nın baskısı ile İngiltere'ye uyguladıkları ekonomik baskı ya da ambargoya Kıta Ablukası ya da Kıta Sistemi denir.
Fransa ve Birleşik Krallık (İngiltere) arasında kurulduklarından itibaren, tarih boyunca bir düşmanlık ve rekabet vardı. Fransa'nın ünlü komutanı ve imparatoru Napolyon Bonapart, tüm Avrupa kıtasına egemenlik kurmayı planlıyor, Avrupa'nın lideri olmak istiyordu. Bunun için önündeki engel de İngiltere idi. Napolyon 1806'da çıkarttığı Berlin Kararnamesi ile işe koyuldu. Buna göre, İngiliz malları Fransa'nın hükmettiği ya da ittfak kurduğu Avrupa ülkelerinde satılmayacak, ticareti yapılmayacaktı. Avrupa kıtası İngilizlerle ilişkilerini kesecekti. Böylece kıta Sistemini kurmaya başlayan Napoyon hem İngiliz ekonomisini zayıflatacak hem de Avrupa ekonomisine egemen olacaktı.
Napolyon, 1807'den itibaren Fransız limanlarını İngiliz gemilerine kapatmaya başladı. Fakat İngilizler bir yolunu bulup Avrupa'ya kaçak mal sokmaya devam etti. Ayrıca bu zorlama karara Portekiz ve İsveç uymak istemedi. Fransızlar Portekiz'in inadını da kırdı. Fakat bu ambargo, başta Fransa olmak üzere Avrupa ekonomisini, ticaretini olumsuz etkiledi. İngiltere okyanus ötesi sömürgecilikle dönemin ticaretini kontrol eden bir ülkeydi. Napolyon, İngilizlere yıpratma politikası uygulayıp Avrupa ekonomisine yön vermek isterken bu plan tam tersine gitmeye başladı. Avrupa ekonomisi bozuldu. Bu duruma karşı çıkan Rusya, limanlarını İngilizlere açınca; ambargoyu ve planını inatla sürdümeye çalışan Napolyon 1814'ten itibaren Avrupa savaşlarında da kaybetmeye başlayınca; ambargo kendiliğinden sona erdi. İngiltere dünyaya açılmaya devam etti. Napolyon'un da ters tepen planının etkisi olsa gerek, İngiltere büyük bir sömürge imparatorluğuna doğru yürüdü.
Derleyen: Ali ÇİMEN
 |
| Napolyon Dönemi'nde Avrupa |
Yorumlar
Yorum Gönder