Türkiye'nin 80. ili Osmaniye'nin eski adıdır. ''Bereketli Dağ'' anlamına gelen Cebel-i Bereket, Osmanlı Devleti döneminde halk arasındaki tabirle Gavur Dağlarının civarındaki sancağın adıdır. Cumhuriyet döneminde Cebelibereket sancağı, vilayet olmuştur.
Çukurova yöresi; Adana, Mersin, Antakya'nın bir bölümü ve Cebelibereket'i (Osmaniye) içine alır. Bu yöredeki Cebelibereket ise tarih boyunca farklı halklar tarafından otlak, yayla ve yerleşim yeri olarak kullanıldı. Sultan Abdülaziz döneminde; yüzlerce yıldır Gavur Dağlarında yaşayan Türkler, padişahın fermanı ile ovaya indiler. Buraya Cebelibereket dediler.
Osmanlı'da Halep Eyaletinin Palas sancağına bağlıyken, Adana vilayetinin kurulması üzerine Payas ile buraya bağlandı. Cebelibereket sancağının merkezi önce Yarpuz daha sonra da Osmaniye oldu. Cebel-i Bereket Sancağı,
kuzeyden Düziçi, doğudan Bahçe, İslâhiye, kuzeydoğudan Kadirli, Batıdan
Ceyhan, Güneydoğudan Erzin ilçeleriyle çevrilidir.
1924'te sancak, vilayete dönüştürülünce; Bağçe, Dörtyol, Hassa,
İslâhiye ve Ceyhan kazaları yeni vilayete bağlandı. Cebelibereket vilayeti 1933'te, bölünerek Adana ve Gaziantep'e bağlandı. 1939'da ise Hassa ve Dörtyol kazaları Hatay'a bağlandı. İlerleyen dönemde Türkiye'nin 80. ili Osmaniye olarak anıldı.
Derleyen: Ali ÇİMEN
Kaynakça:
→Necdet AYSAL, ''TÜRKİYE’NİN SAĞLIK VE TOPLUMSAL COĞRAFYASI: CEBEL-İ BEREKET (OSMANİYE) VİLÂYETİ'', Atatürk Yolu Dergisi, Cilt:16, Sayı: 63, s.419-452.
Yorumlar
Yorum Gönder