I. TBMM tarafından 14 Eylül 1920 tarihinde çıkarılan alkollü içeceklerin yasaklanması kanunudur.
İçki yasağı, ilk olarak I. Meclis içinde II. grup olarak adlandırılan, muhafazakar çevreler tarafından kanun teklifi olarak sunuldu. Men-i Müskirat Kanunu'yla ilgili uzun tartışmalar ki yaklaşık 5 ay sürdü, mecliste I. gruptaki Müdafa-i Hukuk Grubu ile 2. grupta yer alan muhafazakar milletvekilleri arasında 14 Eylül'e kadar sürdü. İçki yasağını savunanlar ''taassup'' ile hareket ettiler. Bu dönemde İstanbul Hükümeti ve İtilaf devletleri tarafından TBMM'ye atılan ''dinsiz, kafir'' iftiraları; İcra Vekilleri Heyeti'nin de (TBMM Hükümeti) istememesine rağmen kanun teklifini kabul etmesinde etkili oldu.
Görüldüğü üzere başlangıçta muhafazakar milletvekillerinin bir isteği olan içki yasağı; Kurtuluş Savaşı yıllarında toplumu disipline etmek, TBMM'nin otoritesini artırmak, Milli Mücadele içerisinde muhafazakar grupların desteğini almak, ülke ekonomisinden yabancıların ve gayrimüslimlerin tekelini kırmak amaçlarıyla uygulamaya konuldu. Bu kanun bir araç olarak kullanıldı. Yaklaşık dört yıl boyunca kanun uygulandı. Mağduriyetler süre içerisinde af yasalarıyla giderilmeye çalışıldı. En sonunda içki üretimi devlet kontrolüne alındı.
Kanun Metni:
MEN-İ MÜSKİRAT KANUNU
NO: 21
BÎRÎNCÎ MADDE — Memaliki Osmaniye'de her nevi müskirat imal, ithal, fü-
ruht ve istimali memnudur.
IKÎNCÎ MADDE — Müskirat imal, ithal ve nakil ve füruht edenlerden müskira¬
tın beher kıy esi için elli lira cezayi nakdî alız ve elde edilen müskirat imha olunur.
ÜÇÜNCÜ MADDE — Alenen müskirat istimal edenler veya hafiyen istimal
edipte sarhoşluğu görülenler ya haddi seri veya elli liradan iki yüz liraya kadar
cezayi nakdî veyahut üç aydan bir seneye kadar hapis cezasıyle tecziye olunurlar.
Sıfatı resmiye erbabından olanlar dahi memuriyetten tardedilir ve bu husustaki hü¬
kümler kabili itiraz ve istinaf ve temyiz değildir.
DÖRDÜNCÜ MADDE — Bu kanunun tasdiki ve neşriyle beraber içki imaline
mahsus bilcümle alât ve edevat müsadere edilir. Mevcut içkiler derhal temhir edilir
ve iki ay zarfında memaliki ecnebiyeye ihracına müsaade olunur. îki ay hitamın¬
da mevcut müskirat imha olunur.
BEŞÎNCl MADDE — Tababette kullanılacak her nevi ispirtolu mevat ihtiyaç
nispetinde Sıhhiye vekâletince eczanelere tevzi ve sarfiyatı kontrole tabi tutulur.
ALTINCI MADDE — Tababette istimal olunacak ispirtolu mevaddm sureti
istimal ve sarfı hakkında Sıhhiye vekâletince bir talimatname kaleme alınacaktır.
YEDÎNCÎ MADDE — Bu kanun tarihi neşrinden itibaren mer'idir.
SEKÎ.ZÎNCÎ MADDE — Bu kanunun icrayi ahkâmına Dahiliye, Adliye ve Sıh¬
hiye vekilleri memurdur,
14 eylül 1336 ve 1 muharrem 1339
Kaynak: Doç. Dr. Onur KARAHANOĞULLARI,BİRİNCİ MECLİSİN İÇKİ YASAĞI
(Men-i Müskirat Kanunu), 2007, Ankara.
Ayrıca Bakınız: http://80.251.40.59/politics.ankara.edu.tr/karahan/makaleler/menimuskirat.pdf
Men-i Müskirat Kanunu |
Yorumlar
Yorum Gönder